بزرگان علم و ادب و اندیشه

بزرگان علم و ادب و اندیشه نه متعلق به یک ملت بلکه متعلق به جهان بشریت هستد.

شعرا، نویسندگان، علما، عرفا و نخبگان اقشاری هستند که فارغ از قومیت، نژاد، مذهب، سیاست و روابط بین کشورها می توانند پیوند دهنده زبان و فرهنگ ملت ها و مردم باشند، می توانند نزدیک کننده منافع غیر سیاسی دولت ها به یکدیگر و نیز استحکام دهنده صادرات و واردات علمی و هنری گردند.

ایران، افغانستان، ترکمنستان، تاجیکستان، ترکیه، روسیه، بلغارستان، پاکستان، هندوستان و تنی چند از دیگر کشورهای هم جوار ایشان بارها و مکررا بر سر اصل و نصب بزرگان عرصه علم و حلم و هنر همچون ابوعلی سینا، ابوریحان بیرونی، مولانا، سید جمال الدین اسد آبادی، بیدل دهلوی، نظامی گنجوی و خواجه عبدالله انصاری جدل داشته اند اما...

اما فارغ از اینکه بزرگان تکرار ناشدنی و ستارگان پرفروغی همچون ایشان نه متعلق به یک سرزمین که متعلق به یک تمدن باستانی عظیم و دیرینه هستند و نه متعلق به عصر خود، که در تمام اعصار و قرون تا امروز خوش درخشیده اند و جلوه گری داشته اند.

چندی قبل بانوی غزل سرای پارسی زبان ساکن در تهران سیمین بهبهانی جان به جان آفرین تسلیم کرد و شعرا و نویسندگان و ادیبان پارسی زبان افغانستان و ترکمنستان و تاجیکستان برایش یادبود گرفتند و اندوهگین شدند و مراتب تسلیت خود را ابراز داشتند.

افغانستان باید در قدم اول، خود بداند که گذشته از تروریسم، جنگ داخلی، مواد مخدر و بازار وارداتی اجناس خارجی، علما، عرفا، شعرا، نویسندگان، اهل ادب و اهل قلمی دارد که نه تنها افتخاری برای کابل که مایه فخر منطقه بوده و هستند و در قدم بعدی به دیگر همسایگان و متجاوزان نیز این را بفهماند.

حکومتی که امروز به روابط مناسب دیپلوماتیک با دیگر کشورهای دور و نزدیک بیشتر از نان شب محتاج است و روابط خارجی اش حرف اول را در تامین منافع داخلی اش می زند؛ با کمی دوراندیشی و آینده نگری می تواند فرهنگ و علم و ادب خود را وسیله ای برای این مهم قرار دهد تا دست تضرع خود را. 

به بهانه درگذشت سیمین بهبهانی بانوی غزل پارسی، خاطرنشان می کنیم که به هر اندازه به دانش، فرهنگ و آگاهی بصری یک ملت افزوده شود از میزان ضریب خطاهای آن دولت در عرصه های سیاسی، نظامی و اقتصادی کاسته می شود... به امید روزی عاری از جنگ در خاورمیانه با سلاح قلم!