بازتاب کشتار مسافران در ولایت غور
بسیاری از خانواده ها انتظار می کشیدند که از شهر برای شان شیرینی و لباس نو می رسد، اما برخلاف انتظار شان جسدهای آلوده به خون اعضای خانواده های شان به خانه رسید.
محمد اکبر یکی از قربانیان این رویداد بود که مرگ وی پدر و مادر پیر، همسر و پنج کودکش را با سرنوشت نامعلومی رو به رو ساخته است، چشمان کودکان محمد اکبر هنوز هم در جستجوی پدر استند.
نیک بخت همسر محمد اکبر می گوید که شوهرش نه دردولت کارمی کرد و نه با نهاد سیاسی درارتباط بود، کارگری بود که از صبح تا شام تلاش می کرد برای کودکانش نان فراهم کند، او می گوید: "حالا دیگر چی بگویم، چرا طالبان اورا کشتند."
کودکان محمد اکبر انتظار می کشیدند که پدرشان با شیرینی و لباس عید به خانه می آید، اما دیگر آغوش مهربان پدرانه برای نوازش این کودکان نیستند.
سکینه دختر محمد اکبر هفت سال دارد او می گوید: " من پدرم را می خواهم، حالا از دولت می خواهم قاتل پدرم را بکشد."
پدر و مادر پیرمحمد اکبر با از دست دادن پسرشان اکنون نگران پیداکردن لقمه نانی برای خانواده استند.
حاجی محمد پدر این قربانی می گوید: " از رییس جمهور، وزارت های داخله و دفاع، ریاست امنیت ملی و جامعه جهانی می خواهم به داد ما مردم مظلوم رسیده گی کنند، دیگر ما مردم مظلوم توان کشیدن این زجر را نداریم."
اما همسر حاجی محمد توان سخن گفتن ندارد، گلوله باری غیر نظامیان از سوی طالبان در غور بسیاری از خانواده های دیگر را نیز به ماتم نشانده است، خبر مرگ دختر، داماد، خواهر و دو خواهرزاده، محمد ابراهیم را در هم شکسته است.
دوتن از کسانی که در این رویداد گلوله باران شدند دو دلداده یی بودند که پس از سال ها به هم رسیده بودند.
لطیفه و نوروز می رفتند تا نخستین روزهای زنده گی مشترک شان را در بند امیر با خوشی سپری کنند.
محمد ابراهیم پدر لطیفه می گوید: " صبح ساعت پنج و سی دقیقه خبرشدم که طالبان مسافران سه موتر را در راه ولسوالی لعل وسرجنگل کشته اند، هنگامی که به شفاخانه رفتم جسد های پنج عضو خانواده ام را دیدم، شما فکر کنید اگر یکباره جسد پنج عضو خانواده تان را به دروازه خانه بیاروند چگونه حالتی است.
عاملان این رویداد کسانی بودند که به تازه گی از زندان دولت رها شده بودند، از همین رو آسان گیری دولت در برابر هراس افگنان با انتقادهای سختی رو به رو شده است.
در همین پیوند امروز در شهر های گوناگون افغانستان بخشی از مردم و فعالان جامعه مدنی در برابر کشتار غیر نظامیان در شهرهای کابل، هرات غور و بلخ تظاهرات به راه انداختند.
باری سلام فعال جامعۀ مدنی در تظاهرات کابل چنین ابراز نظر کرد: " پیام ما به حکومت این است که اگر اندک ترین حق را به شهروندان کشور و خون آنان می پذیرد، پس از طالب پروری دست بکشد."
نجیب پیکان فعال جامعۀ مدنی که یکی از اشتراک کننده گان تظاهرات در بلخ بود چنین می گوید: " آنان هیچ انسان نیستند، من آنان را انسان نه بل دشمن انسانیت خطاب می کنم."
سکینه حسینی عضو شورای ولایتی هرات است، او گفت: " اگر شما می خواهید جهاد کنید بروید به غزه و جهاد کنید. چرا از غور و پکتیای ما غزه می سازید."
درهمین حال ریاست جمهوری با پخش خبرنامه ای از تعیین هیات هفت نفری برای بررسی چه گونه گی این رویداد خبر داده است و گفته است که رییس جمهور کرزی دستور داده است تا به هر خانوادۀ قربانی در این رویداد یک صدهزار افغانی کمک نقدی شود.
چندی پیش یک حمله انتحاری در یک بازار در ولسوالی ارگون ولایت پکتیکا ده ها تن از غیر نظامیان را کشته و زخمی ساخت، همچنان حمله مشابهی در ولسوالی خواجه غار ولایت تخار در یک بازار، شش کشته و بیش از سی زخمی برجا گذاشت که قربانیان این رویدادها همه غیر نظامیان بودند.
منبع:
طلوع نیوز
lیکشنبه 5 اسد 1393 ساعت 18:20آخرین به روز رسانی در یکشنبه 5 اسد 1393 ساعت 20:19نوشته شده توسط Jawid Ziaratjaie
