حدیث فاطمه سلام الله علیها در تفسیر سنیّ طبری
حدیث فاطمه سلام الله علیها در تفسیر سنیّ طبری
و حدیث فاطمه دختر پیغامبر صلّى اللَّه علیه و رضى عنها چنین بود که پیغامبر علیه السّلم هر هفتهاى یک روز بر خویشتن فرض کرده بود که پیش فاطمه رضى اللَّه عنها رفتى و او را بپرسیدى، و موى او بر گرفتى، و ببوسیدى. و چنین گفتى که: از فاطمه و موى او بوى بهشت مىآید، و چون خواهم که بوى بهشت بیابم موى فاطمه را برانبویم «2» که بوى بهشت مىکند، موى و اندام فاطمه.
و این از سبب آن بود که آن شب معراج که جبریل علیه السّلم پیغامبر صلّى اللَّه علیه را در بهشت مىگردانید، و آن سیب از درخت بکند و مر وى را داد و گفت: این بخور. و پیغامبر علیه السّلم آن سیب بستد و بخورد. خداى عزّ و جلّ آن را نطفه گردانید، و چون باز آمد با خدیجه ببود، و خدیجه بار گرفت با فاطمه. و فاطمه را اصل از آن سیببود که جبریل علیه السّلم از بهشت فردوس بکند، و پیغامبر علیه السّلام را داد و بخورد، و حق تعالى آن را نطفه گردانید. و فاطمه از آن نطفه در وجود آمد، از جهت آن بود که همه اندام و موى فاطمه بوى بهشت کردى. ترجمه تفسیر طبرى، ج1، ص: 187
پس جبرایل از بهشت سیبى بکند و به پیامبر داد و گفت این بخور یا رسول اللَّه. پیامبر آن سیب بخورد، آن سیب نطفه گشت به پشت وى اندر. و خبرى است بروایت که بیارند از پیغامبر صلى اللَّه علیه، ایدون گویند که پیغامبر بیامدى و موى فاطمه بوئیدى و بوسه دادى، و گفتى که از موى فاطمه بوى بهشت آید و سبب آن سیب بوده بود. ترجمه تفسیر طبرى، ج4، ص: 915
چنین گویند که اندر بهشت نرگس بود بالیده «1»، چنان که سر او از سر پیغامبر بر رفته بود «2»، پس پیغامبر را آن خوش آمد. پس سر فرو آوردند و روى بپیغامبر آوردند «3»، و فرا بینى پیغامبر آمد. از آن شب معراج باز همه نرگسها چنان «4» سر فرو فکنده باشند تا قیامت از برکت محمد علیه السلام.
و چون ببهشت فردوس رسید جبریل یکى سیب از درختى بکند و مر پیغامبر را داد. گفت این بخور. پیغامبر آن بخورد. اندر ساعت نطفه گشت بپشت پیغامبر علیه السلام. و این خبریست درست از پیغامبر کو از فاطمه صبر نتوانستى کرد، و هر زمانى موى فاطمه بیرون کشیدى، و بوسه بر آن دادى، گفتى از موى فاطمه بوى بهشت آید، از بهر آن کجبریل بشب معراج مرا به آسمان برد و بهشت مرا بنمود وز بهشت فردوس سیبى بکند و مرا داد، گفت این بخور. من آن را بخوردم خداى تعالى آن را نطفه گردانید اندر پشت من، چون باز آمدم و با خدیجه ببودم خدیجه بفاطمه بار گرفت. اکنون که بهشت مرا آرزو کند موى فاطمه ببویم، کزان بوى بهشت آید «5». و این قصه بسورة البقره گفته آمدست.
ترجمه تفسیر طبرى، ج4، ص: 917
